Nordijski smučarski klub – Romanija

Povodom obilježavanja „Pedest godina smučanja na Palama“ klub je napravio prvi pokušaj da se na jednom mjestu odslika i sačuva od zaborava bogata tradicija ovoga sporta na području današnje današnje paljanske opštine. Ova uvodna rečenica uzeta je iz knjige koju je klub izdao 1983. godine, a čiji je autor Milan Ždrale, sportski novinar lista „Oslobođenje“.

Kako je pisac istakao, knjiga na slikovit način predstavlja Pale, kolijevku bosanskohercegovačkog smučarstva. Organizacijom prvih organizovanih smučarskih kurseva 1933. godine, smatra se godinom formiranja smučarskog kluba “Romanija“. Klub je radio po sekcijama (smučarsko trčanje, alpsko skijanje, skokovi, a nešto kasnije (1934. god.) i patrolno trčanje sa puškama, preteča današnjeg biatlona. Treba napomenuti da smo imali te iste godine i skakaonicu, a koju je projektovao norveški stručnjak za skokove Jar Bjorn. Na prvom takmičenju koje je održano 11.02.1934. godine, skakao je i Jar Bjorn.

I u novijoj istoriji klub je, sa manjim prekidima, nastavio sa aktivnim radom u svim sportskim smučarskim diciplinama. Istina, samo u jednom kratkom periodu aktivna je bila komisija za skokove.

Dobijanjem ZOI 1984. godine, usvojena je strategija razvoja zimskih sportova i sportova na ledu na nivou Grada Sarajeva i BiH. Poseban dio stratgije odnosio se na stručni trenerski kadar. Smučarski savez BiH dobio je zeleno svjetlo za angažovanje trenera iz Rusije, Bjelorusije, Čehoslovačke i Poljske.

Veliki doprinos dao je prof. dr. Simon Krasicki. U vrijeme njegovog angažovanja počeli su da se postižuu značajni sportski rezultati na nivou tadašnje države – YU. Klub je imao dobar trenerski kadar koji je sa uspjehom pratio i nastavio stručni rad u klubu. Treba naglasiti da je klub imao veliku podršku privrede, opštine i društveno političkih organizacija i škola. Veliki doprinos razvoju, prije svega nordijskog skjanja dala je firma „ELAN“ iz Slovenije, dodjelom 200 pari skija za smučarsko trčanje. Stvorena je široka baza, imali smo dovoljno trenera, a staze su nam bile u centru Pala.

Alpinci su trenirali na Koranu i povremeno na Jahorini. Istovremeno smo radili na stazama na Dvorištima, izgradnji ski lifta na Stanici Pale. Dakle, stvarali smo uslove za sportske rezultate. Oni su brzo došli. Pale su dobile prve učesnike ZOI: Ajdin Pašović (ponikao u našem klubu) u alpskim disciplinama, a Tomislav Lopatić i Zoran Ćosić u biatlonu. Rezultatski uspon je napredovao i u smučarskom trčanju i biatlonu gdje smo imali prve prvake YU. Oni kvalitetniji takmičari obezbjedili su mjesto u „A“ i „B“ reprezentacijama biatlona i smučarskog trčanja, a što je bio zaista veliki uspjeh sobzirom da je to bio slovenački sport i da su do tada bili neprikosnoveni u tim disciplinama. Ubrzo smo preuzeli primat u biatlonu. To smo dokazali kroz ekipne plasmane u ovoj disciplini. Bili smo 15 puta ekipni prvaci YU. Smatramo velikim uspjehom kluba što je dao 12 učesnika ZOI.

Uspjehom kluba smatramo i to što smo tokom rata bili aktivni u mjeri koju je dozvoljavala situacija. Dugujemo veliku zahvalnost biatlon federacijama Bugarske, Rumunije, Grčke i Srbije što su nam u najtežim okolnostima pomogli da ovaj sport održimo, odnosno da ne prekidamo tradiciju. Bili smo inicijatori osnivanja Smučarskog saveza Republike Srpske, a uz podršku drugih klubova i institucija Vlade Republike Srpske.

Raspadom YU formiran je novi smučarski savez, sa novim tijelima saveza i novim članovima komisija. Značajne pozicije imali su članovi našeg kluba Miomir Zuber i Goreta Miroslav. Zuber je bio predsjednik nordijske komisije, a Goreta direktor nordijske reprezentacije, odnosno tim lider. ZOI su se bližile. Vremena je bilo malo, a trebalo je odrediti, za nas bitno, nordijsku reprezentaciju. Kandidata je bilo dosta, tako da smo morali održati nekoliko kvalifikacionih takmičenja. Na kraju biatlon reprezentaciju sa-činjvali su: Tomislav Lopatić, Zoran Ćosić, Admir Jamak ( Romanija ) i Mladen Grujić ( Sarajevo ). Za repre-zentaciju u smučarsom trčanju nastupili su Momo Skokić ( Romanija ), Bekim Babić ( Sarajevo ) i Milenković Aleksandar ( Srbija ). Pozitivna sječanja na ZOI “ Albertvil “ 1992. Godine je jedan  sportski rezultat. Bila je to  pobjeda biatlon štafete  reprezentacije YU  nad Slovenijom i sastanak smučarskih delegacija YU I Slovenije posvećen sportskom razdruživanju. Naime, radilo se sportskoj imovini bivšeg smučarskog Jugoslavije. Uz prijateljski razgovor i ugodno druženje ovo pitanje smo brzo riješili, uz napomenu da su nam sportski čestitali na pobjedi, a koja je ostvarena greškom u  u gadjanju najboljeg slovenačkog takmičara Jure Velepeca.

Povratkom sa ZOI iz Francuske otišli smo na prvenstvo Balkana u biatlonu u Rumuniju, a potom se vratili u BiH. Nažalost na granici smo saznali o početku ratnih sukoba, ali smo se bezbjedno vratli na Pale. Usledila je inicijativa od našeg kluba da se formira smučarski savez Republike Srpske. Podrška je došla i od drugih klubova koji su bili na Palama, ali I klubova koji su iz Sarajeva izbjegli na Pale. Podrška je došla i od tadašnjeg Ministarstva nauke, vjera i sporta. Savez je sačinio Program rada, kalendar takmičenja. izabrabrao komisije. Jedan od prvih zadataka bio je da se stupi u kontakt sa smučarskim federacijama od kojih smo očekivali i dobili podrškku.

Ono što je bitno je da smo u tim uslovima održavali prvenstva Republike Srpske, ali smo išli i na takmičenja u Bugarsku, Rumuniju, Srbiju I Grčku. Nastupali smo kao reprezentacija Republike Srpske. Naši takmičari-ke osvajali su medalje na tim međunarodnim takmičenjima.

U nekoliko navrata smo se obračali FIS-i i IBU-u za prijem u članstvo, ali odgovor je bio da oni samo priznaju Smučarski savez BiH.

Potpisivanjem Dejtonskog sporazuma, sporo ali  se polako rješavalo, pored ostalih, i pitanje sporta. Formiranjem krovnog saveza otvoren je put i našim takmičarima I takmičarkama da učestvuju na takmičenjima koja su bila u kalendaru IBU-a i FIS-e. U nordijskim disciplinama uglavnom su to bili takmičari “ Romanije “, “ Istočnog Sarajeva “ I “ Glasinac – Karavan “ Sokolac. U tom period “ Romanija “ je imala najbrojniju i najkvalitetniju ekipu. Isina, bila je i jaka konkurencija i kvalitetni takmičari-ke u druga dva kluba. Bližile su se ZOI “ Torino – 2006 “. Reprezentacija BiH nastupila je u disciplinama smučarsko trčanje, biathlon i alpske discipline. Nastupili su nordijci: Vučičević Vedrana, Vasiljević Aleksanda, Ćosić Miro, (ROP) i Samarđija Bojan, “ Glasinac-Karavan “. Nastupili su u disciplinama smu;arsko trčanje I biathlon.

Na ZOI održanim u Vankuveru 2010. g. Sochiju 2014. g i Pjongčangu 2018. God. nastpila je

Tanja Karišik-Košarac, u disciplinama biatlon i smučarsko trčanje, a u Pekingu 2022.god. Sanja Kusmuk. Učestvujući na tri olimpijade sa nekoliko značajnih sportskih rezultata na IBU takmičenjima i Svjetskom KUP-u Karišik Tanja je najuspješniji takmičar u istoriji kluba.    Ako sumiramo uspjehe paljanskih smučara-ki, bilo da su članovi kluba ili su smučarsku karijeru

započeli u našem klubu, učestvovali su na:

1. ZOI – INSBRUK 1976. God.
2. ZOI Sarajevo ‘84 – biatlon
3. ZOI Nagano ‘ 88
4. ZOI Albertvil ‘ 92 – biatlon
5. ZOI Torino   2006 – biatlon
6. ZOI Vankuver 2010 – biatlon
7. ZOI Sochi 2014 -biatlon
8. ZOI Pjongčang 2018 – biatlon

9. ZOI Peking        2022